ماهگرد دهم
در ستاره باران میلادت
میان احساس من
تا حضور تو
حبابی است از جنس هیچ
از دستان من
تا لمس نگاه تو
آسمانی است به بلندای عشق
جشن میلادت را به پرواز می روم
در این خانگی ترین آسمان بی انتها
آسمانی که نه برای من
و نه برای تو
که تنها برای "ما" آبیست
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی